Szybki kontakt. Sprawdź status zamówienia Historia zamówienia bez logowania. kontakt@zpozdrowieniem.pl pon.-pt. 8:00 - 16:00. 33 444 66 32 Infolinia 24 h wyłącznie dla klientów serwisu. W celi nie możemy po prostu wstać i skorzystać z toalety. Muszą być przestrzegane niżej wymienione zasady. W przypadku łamania wewnętrznego Może w nim przebywać nawet 403 mężczyzn. W jednostce funkcjonuje kaplica dla osadzonych, w której odprawiane są nabożeństwa, a także biblioteka, boisko oraz sale rekreacyjne i dydaktyczne. W każdym z oddziałów mieszkalnych znajduje się świetlica, która pozostaje do dyspozycji osadzonych. A jak wygląda tam codzienne życie? W celu ustalenia terminu widzenia należy skorzystać z numeru telefonu: 81 710 44 79. Rejestracja widzenia jest możliwa w każdy piątek od 8:00 do 14:30. Areszt Śledczy w Lublinie widzenia udziela w poniedziałki oraz w niedziele w godzinach 7:30-17:30. Osoby przy zgłaszaniu się na widzenie muszą podać następujące informacje: Porządek udzielania widzeń: -Zgłoszenia w formie elektronicznej na adres e-mail widzeniaASRADOM@sw.gov.pl i telefonicznej pod numerem telefonu 48 6131344 osób odwiedzających na widzenia z osadzonymi przyjmowane są w godzinach 8:00-15:00 zgodnie z następującym porządkiem: we wtorek - na niedzielę, w środę - na poniedziałek, w Sąd uznał, że doszło do naruszenia dobra osobistego w postaci m.in. poczucia bezpieczeństwa. Nieprzekazanie korespondencji spowodowało u osadzonego w areszcie śledczym strach, niepokój i poczucie zagrożenia ze strony funkcjonariuszy SW. Sąd drugiej instancji nie dopatrzył się naruszenia prawa do bezpieczeństwa. . Vay Nhanh Fast Money. 20 Gru Zatrzymanie, aresztowanie – co dalej? Jakie prawa ma aresztowany, zatrzymany? Posted at 15:02h w Prawo karne Życie bywa czasem nieprzewidywalne, generuje problemy, na które nie jesteśmy przygotowani. Sytuacje, w których pojawia się konflikt z obowiązującymi przepisami prawa prowadzą czasem do bardzo nieprzyjemnych konsekwencji. Podczas czynności zatrzymania przez organy ścigania często nie znamy swoich uprawień, nie wiemy jak zachować się w trakcie wykonywanych, z naszym udziałem, czynności procesowych. Jakie uprawnienia ma zatrzymany a jakie tymczasowo aresztowany? Jak może pomóc adwokat w przypadku zatrzymania oraz wydania postanowienia o tymczasowym aresztowaniu? Na jakiej podstawie może nas zatrzymać policja? Jakie uprawnienia przysługują osobie zatrzymanej przez policję? W jaki sposób adwokat może pomóc zatrzymanemu przez policję? Zatrzymanie a aresztowanie Kiedy można zastosować tymczasowe aresztowanie? Jakie są podstawowe uprawnienia tymczasowo aresztowanego? W których sytuacjach tymczasowo aresztowanemu może pomóc adwokat? Na jakiej podstawie może nas zatrzymać policja? Zatrzymanie przez policję, z uwagi na to że w bezpośredni sposób narusza wolność jednostki, musi się obligatoryjnie opierać na ściśle określonych w przepisach prawa przesłankach. Podstawą prawną jest w takiej sytuacji art. 244 § 1 kodeksu postępowania karnego. Zgodnie z treścią powyższego przepisu funkcjonariusze policji dokonują zatrzymania procesowego w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa. Ważnym jest, aby zaszły również dodatkowe okoliczności w postaci obawy ucieczki lub ukrycia się potencjalnego sprawcy albo zatarcia przez niego śladów przestępstwa. Do zatrzymania dochodzi również kiedy brak jest możliwości ustalenia tożsamości tej osoby. Policja dokonuje zatrzymania również na polecenie prokuratora. Prokurator może zarządzić zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie osoby podejrzanej w sytuacji, gdy nie stawia się ona na wezwania w celu przeprowadzenia z jego udziałem czynności procesowych, może w inny bezprawny sposób utrudniać postępowanie, bądź zachodzi potrzeba niezwłocznego zastosowania środka zapobiegawczego. Jakie uprawnienia przysługują osobie zatrzymanej przez policję? Katalog uprawnień osoby zatrzymanej stanowi gwarancję zachowania podstawowych praw człowieka. Istotne jest, abyśmy w przypadku zatrzymania procesowego nie zostali pozbawieni wolności bezpodstawnie, w sposób naruszający naszą godność osobistą. W takiej sytuacji przysługuje nam prawo do informacji o popartych dowodem, przewidzianych przez literę prawa przyczynach zatrzymania. W czasie czynności mamy prawo do złożenia oświadczenia w kwestii podstaw i sposobu zatrzymania. Zatrzymanemu przysługuje również możliwość żądania powiadomienia o tym fakcie wskazanej osoby. W celu kontroli prawidłowości, słuszności oraz legalności zatrzymania przysługuje nam prawo do złożenia zażalenia do sądu, takie zażalenia musi zostać niezwłocznie rozpatrzone. Jednym z elementarnych uprawnień zatrzymanego jest możliwość kontaktu z adwokatem lub radcą prawnym. Zatrzymany może zażądać bezpośredniej rozmowy z obrońcą, w takim przypadku funkcjonariusze powinni umożliwić niezwłocznie nawiązanie kontaktu z adwokatem. W jaki sposób adwokat może pomóc zatrzymanemu przez policję? Często nie posiadamy wystarczającej wiedzy na temat tego jak wygląda zatrzymanie, jak pomóc zatrzymanemu przez policję. Bezradność wynika zazwyczaj z braku znajomości odpowiednich przepisów, bywa spowodowana również ogromnym stresem związanym z zaistniałą sytuacją. W takich momentach niezbędna jest pomoc skutecznego, doświadczonego i kompetentnego, w zakresie przepisów prawa karnego i postępowania karnego, adwokata. Poruszający się swobodnie w zasadach procedury karnej adwokat udzieli stosownej pomocy prawnej przy zatrzymaniu, doradzi klientowi w jaki sposób ma zachowywać się podczas wykonywanych z jego udziałem czynności procesowych. Jego rolą jest aby nie dopuścić do sytuacji, w której zatrzymany niepotrzebnie obciąży samego siebie podczas przesłuchania. Adwokat może nam również pomóc uzyskać odszkodowanie za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie. Zatrzymanie a aresztowanie Często mylimy pojęcia zatrzymania i tymczasowego aresztowania. Podczas wykonywanych czynności, związanych z zatrzymaniem, zostajemy osadzeni w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych, czasem potocznie nazywanym aresztem policyjnym. Czas zatrzymania nie może przekroczyć 48 godzin od momentu podjęcia pierwszych czynności przez funkcjonariuszy. Okres ten może ulec wydłużeniu kiedy do sądu wpłynie wniosek o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Jest to środek zapobiegawczy stosowany w toku postępowania karnego. Podejrzany, po przedstawieniu zarzutów i przesłuchaniu przez prokuratora, następnie przez sąd zostaje osadzony na terenie aresztu śledczego. Najczęściej sąd wydaje postanowienie o zastosowaniu tego środka na okres od jednego do trzech miesięcy, istnieje jednak możliwość przedłużenia tymczasowego aresztowania. Kiedy można zastosować tymczasowe aresztowanie? W przypadku konieczności zastosowania wskazanego środka o charakterze izolacyjnym muszą zostać spełnione określone przesłanki tymczasowego aresztowania. Stosuje się je w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, zebrane dowody muszą wskazywać na duże prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa, a wyjątkowo również w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez podejrzanego nowego, ciężkiego przestępstwa. Zgodnie z treścią art. 258 § 1-3 kodeksu postępowania karnego istnieje możliwość zastosowania opisywanego środka zapobiegawczego w sytuacji, w której zachodzi obawa ucieczki lub ukrywania się, zwłaszcza kiedy nie można ustalić tożsamości podejrzanego albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu; bądź uzasadniona obawa, iż podejrzany będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał prowadzone postępowanie karne. Jeżeli podejrzanemu zarzucono popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat to potrzeba stosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wynika z surowości grożącej podejrzanemu kary. W wyjątkowych przypadkach środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania można zastosować w także wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, ze oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził. Jakie są podstawowe uprawnienia tymczasowo aresztowanego? Przepisy kodeksu karnego wykonawczego dokładnie opisują prawa i obowiązki tymczasowo aresztowanego. W sytuacji, w której doszło już do tymczasowego aresztowania należy pamiętać, że mamy prawo oczekiwać ze strony organu prowadzącego postępowanie wyjaśnienia powodów i przyczyn zastosowania tego środka. Często pojawia się pytanie „Czy tymczasowo aresztowany może dzwonić?”. Tak, jednak tylko po uprzednim wyrażeniu zgody przez organ prowadzący postępowanie. Na etapie postępowania przygotowawczego nadzorujący je prokurator może nie wyrazić zgody na rozmowy telefoniczne oraz na widzenia z bliskimi. Zdarza się tak kiedy zachodzą obawy, że kontakt podejrzanego ze światem zewnętrznym może utrudniać przebieg postępowania karnego. Często dochodzi do sytuacji, w których możliwy jest tylko kontakt obrońcy z tymczasowo aresztowanym. Aby uzyskać możliwość wykonywania połączeń telefonicznych, osadzony musi złożyć stosowny wniosek. Pierwsze widzenie w areszcie śledczym może mieć miejsce po uzyskaniu zgody prokuratora prowadzącego śledztwo lub sądu, przed którym toczy się sprawa karna. O zgodę na widzenie może wystąpić osoba najbliższa. O tym ile widzeń przysługuje osadzonemu w areszcie decydują przepisy kodeksu karnego wykonawczego, taka możliwość przysługuje co najmniej raz w miesiącu. Organ wydający stosowne zarządzenie w tej kwestii podejmuje decyzję, ile jest ważna zgoda na widzenie. W których sytuacjach tymczasowo aresztowanemu może pomóc adwokat? Pomoc prawna adwokata w przypadku aresztowania jest konieczna jeśli chodzi o skrócenie okresu izolacji. W sytuacji zastosowania tego środka wobec podejrzanego ważnym jest podjęcie zdecydowanych i szybkich działań. Doświadczony adwokat złoży zażalenie na tymczasowe aresztowanie, znajdzie podstawy do złożenia wniosku o uchylenie środka zapobiegawczego. Analizując materiał dowodowy rzeczowo określi jakich rozstrzygnięć możemy się spodziewać. Odpowiednio przygotowana linia obrony daje duże szanse na uzyskanie niskiego wymiaru kary bądź nawet uniewinnienie. Ogromną rolę odgrywa nie tylko wsparcie merytoryczne, ale również pomoc psychologiczna z jego strony. W sytuacji kiedy, w końcowym etapie postępowania, zapadnie prawomocny wyrok uniewinniający lub orzeczenie o umorzeniu postępowania doświadczony adwokat pomoże uzyskać odszkodowanie za niesłuszne tymczasowe aresztowanie. Czy widzenie jest dla każdego? Niestety nie. O widzenie z osadzonym może się ubiegać najbliższa rodzina. O ile w przypadku osoby osadzonej odbywającego karę w zakładzie karnym konkretna ilość widzeń się należy to w areszcie śledczym nie jest już tak przyjemnie. Najczęściej rodzina osoby tymczasowo aresztowanej musi każdorazowo prosić prokuratora prowadzącego śledztwo o udzielenie widzenia. Zwykle udziela się widzenia jednorazowego. Co można zabrać ze sobą na widzenie?Jak wygląda widzenie z tymczasowo aresztowanym? Co można zabrać ze sobą na widzenia, a co lepiej zostawić w szafce? Kto może przygotować paczkę żywnościową dla osadzonego w areszcie śledczym / zakładzie karnym? Widzenie najczęściej trwa 60 minut. Osadzeni mogą otrzymać nagroda w postaci wydłużonego czasu widzenia nawet o 15 czy 30 minut.) Pamiętaj, aby na widzenie zabrać tylko gotówkę (ewentualnie drobne pieniądze w przezroczystej torebce foliowej). Wchodząc trzeba zostawić telefon w skrytce (pamiętajcie proszę aby go wyciszyć). Podczas widzenia w kantynie może kupić różne produkty spożywcze lub też w niektórych jednostkach (kantynach)zamówić obiad. Osadzony nie może nic zabrać ze sobą z sali widzeń. Zasada jest prosta – to co jest w brzuszku to jego – co nie w brzuszku – zabieramy ze sobą. Więcej o rodzajach widzeń możesz znaleźć tutaj. Widzenia w Areszcie Śledczym Na widzenie z osobą tymczasowo aresztowaną zgodę musi wyrazić prokurator prowadzący śledztwo. Zgodny są najczęściej udzielane bliskiej rodzinie o ile nie są związane z toczącym się postępowaniem w stosunku do osadzonego /osadzonej. Po zatrzymaniu nie dostaniecie widzenia od razu. Pierwsze dwa tygodnie są dla osoby zatrzymanej i prokuratora prowadzącego śledztwo. Można się oczywiście starać o widzenie wcześniej. Pierwsze widzenie najczęściej odbywa się przez tzw. „pleksę”. Między osobą osadzoną, a odwiedzająca jest szyba i rozmawia się przez telefon. Osobie zatrzymanej przysługują dwa widzenia w miesiącu. Prokuratura oczywiście może takich widzeń udzielić więcej lub z pewnych pobudek mniej. Możemy otrzymać wielokrotne pozwolenie na widzenie lub jednorazowe. W przypadku tego drugiego za każdym razem trzeba pisać prośbę o udzielenie widzenia. Na dokumencie znajdują się dane takie jak: sygnatura akt, dane osadzonego, dane osoby odwiedzającej, miejsce w którym przebywa osoba osadzona oraz co najważniejsze to czy pozwolenie dotyczy widzenia w sposób bezpośredni z osadzonym, czy też nie. Widzenia w Zakładzie Karnym Tutaj sprawa jest prostsza. Skazanemu przysługuje minimalna liczba widzeń w miesiącu. Jeżeli pracuje, ma dobre zachowanie dodatkowo może w nagrodę otrzymać widzenie / widzenia nadprogramowe. Z uwagi np. na złe zachowanie liczba widzeń może też być ograniczona. Aby udać się na widzenie do skazanego musi on nasze dane dodać do systemu – podać je swojemu opiekunowi. Więcej na temat paczki żywnościowej, higienicznej oraz możliwości pomocy osobom osadzonym znajdziesz w serwisie internetowym Dla RPO sprawa śmierci Agnieszki Pysz w areszcie śledczym jest jedną z ważniejszych w tym roku – powiedział rzecznik praw obywatelskich Adam Bodnar na konferencji prasowej po tym, jak opisał tę sprawę. RPO podziękował za to redakcji Onetu. Sprawę śmierci Agnieszki Pysz RPO dr Adam Bodnar, jego zastępczyni dr Hanna Machińska oraz dwoje ekspertów BRPO – dr Ewa Dawidziuk i dr Marcin Mazur – przedstawili na konferencji prasowej 2 października. Agnieszka Pysz zmarła 7 czerwca 2017 r. w Areszcie Śledczym Warszawa-Grochów. Miała 38 lat. - O wadze tej sprawy świadczy to, że mówiłem o niej 20 lipca podczas debaty sejmowej o sądownictwie. Pytałem wtedy, czy po proponowanych przez rządzących zmianach „matka dziewczyny zmarłej w areszcie ze względu na zaniedbania służby więziennej będzie mogła liczyć na sprawiedliwość i osądzenie winnych, jeśli sprawa będzie mogła nieść konsekwencje dla osób odpowiedzialnych za więziennictwo?” – przypomniał Adam Bodnar. Rzecznik Praw Obywatelskich dostaje rocznie 10 tys. zgłoszeń od osób pozbawionych wolności. Zajmuje się tymi, które budzą wątpliwości. Ma prawo przeprowadzić badanie na miejscu, w areszcie czy więzieniu. Sprawa Agnieszki Pysz była taką sprawą. Nie tylko dlatego, że doszło do śmierci człowieka, za którego odpowiedzialność wzięła Rzeczpospolita. Ale także dlatego, że państwo nie dokładało należytej staranności w wyjaśnieniu sprawy. Sprawa śmierci Zbigniewa Dzieciaka – 2001 r. 9 grudnia 2008 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka po raz pierwszy uznał Polskę za winną naruszenia prawa od życia (art. 2 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka). Chodziło o sprawę Zbigniewa Dzieciaka, który zmarł w areszcie śledczym w 2001 r. po tym, jak nie zapewniono mu odpowiedniej pomocy lekarskiej. Trybunał orzekł wtedy, że państwo polskie nie tylko przyczyniło się do śmierci Zbigniewa Dzieciaka, ale też nieefektywnie tę sprawę wyjaśniało. – Od czasu tego wyroku we wszystkich podobnych sprawach powinna się nam zapalać czerwona lampka – przypomniała na konferencji prasowej zastępczyni RPO Hanna Machińska. Drugą sprawą, która powinna dać do myślenia, jest sprawa Claudiu Crulica, obywatela Rumunii, który w 2008 r. zmarł w polskim areszcie śledczym w Krakowie. To wtedy, po interwencji ówczesnego RPO Janusza Kochanowskiego, Służba Więzienna zaczęła przesyłać Rzecznikowi cotygodniowe wykazy „zdarzeń nadzwyczajnych” po to, by takie wypadki nie uszły niczyjej uwadze. Dobre sprawdzenie takiej sprawy zwiększa bowiem szansę, że nieszczęście się nie powtórzy. Sprawa śmierci Agnieszki Pysz – 2017 r. Niestety, dziewięć lat później, w sprawie Agnieszki Pysz „wykaz zdarzeń nadzwyczajnych” nie zadziałał. Informacja, którą Służba Więzienna przesłała rutynowo RPO, była tak ogólna i lakoniczna, że mogłaby ujść uwadze (w wykazie napisano tylko, że doszło do zasłabnięcia i zgonu – nie podano wieku osadzonej, a już sam fakt, że w areszcie umiera nagle osoba 38-letnia, kazałby rzecz potraktować uważniej). Rzecznik Praw Obywatelskich nie ogranicza się jednak do sygnałów oficjalnych. Jak zwróciła na konferencji uwagę dr Ewa Dawidziuk, dyrektorka Zespołu Wykonywania Kar w BRPO, Rzecznik dostaje też zgłoszenia od samych osadzonych, ich rodzin, znajomych, także od posłów i senatorów. To są dodatkowe, niezależne źródła informacji, które lepiej pozwalają ocenić sytuację. Zespół ekspertów BRPO analizuje te zgłoszenia i opierając się na wieloletnim doświadczeniu wybiera sprawy, którymi trzeba się zająć – sprawdzić dokumentację, albo zbadać rzecz na miejscu. I tak się stało w sprawie śmierci Agnieszki Pysz. 4 lipca 2017 r., tydzień po tym, jak Dyrektor Aresztu Śledczego Warszawa-Grochów zatwierdził sprawozdanie z „Czynności wyjaśniających…” sprawę śmierci Agnieszki Pysz (wynikało z nich, że nie ma powodu do dalszego badania sprawy), poseł Michał Szczerba przyniósł Rzecznikowi list od kobiet, które mieszkały w jednej cel z panią Pysz. Ich relacja kazała Rzecznikowi podjąć sprawę. I sprawdzić rzecz na miejscu Od 5 lipca przez cztery dni pracownicy BRPO sprawdzali fakty w areszcie na Grochowie: przejrzeli notatki, ale też porozmawiali z funkcjonariuszami i współosadzonymi („Sprawozdanie z czynności…” powstało bez takich rozmów), sprawdzili monitoring (ustalili, że zachowany monitoring dotyczy ostatnich godzin życia Agnieszki Pysz, nagrania z dni wcześniejszych, kiedy osadzona miała skarżyć się na pogarszający stan zdrowia i przestawała chodzić, nie ma - nie zostały zabezpieczone, a w kolejnych dniach uległy rutynowemu skasowaniu). Na podstawie samych notatek Dyrektor Aresztu zaakceptował wniosek „Sprawozdania z czynności…”, że Agnieszka Pysz nie wykazywała objawów chorobowych - po prostu nagle zmarła. Tymczasem informacje zbierane przez ekspertów BRPO temu przeczą. Jak relacjonował dziennikarzom dr Marcin Mazur, wicedyrektor Zespołu Wykonywania Kar, który badał sprawę na miejscu w areszcie, i funkcjonariusze i współosadzone przyznawali, że zdrowie kobiety pogarszało się. Jednocześnie pracownicy BRPO z Wrocławia sprawdzili, co się działo z Agnieszką Pysz, kiedy kilka tygodni wcześniej przebywała w zakładzie karnym we Wrocławiu. – Tę sprawę staraliśmy się wyjaśnić dogłębnie. Z naszych ustaleń wynikało jednak, że we Wrocławiu nic złego się nie działo jeszcze– wyjaśniał na konferencji prasowej RPO Adam Bodnar. 17 lipca RPO zawiadomił prokuraturę o możliwości popełnienia przestępstwa. Pięć dni wcześniej, a więc już w czasie kontroli RPO na Grochowie, Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej stwierdził oficjalnie, że sprawa śmierci Agnieszki Pysz zaczyna budzić jego wątpliwości: „Sprawozdanie z czynności” wymaga uzupełnienia, więc – jak poinformował RPO – zwrócił się o dodatkowe dokumenty. Jednak dopiero RPO zwrócił uwagę, że osobą, która odpowiadała za przygotowanie „Sprawozdanie z czynności…” (zaakceptowane później przez Dyrektora Aresztu i przekazane do Dyrekcji Okręgowej SW), jest nie kto inny ale Kierownik Ambulatorium, a więc osoba, która miała wpływ na to, jaką pomoc lekarską dostała osadzona. Kierownik Ambulatorium powinien być więc z badania sprawy wyłączony - a nie prowadzić czynności wyjaśniające. Kolejną rzeczą – jak wyjaśnił dr Mazur – która zaniepokoiła pracowników BRPO, była informacja Służby Więziennej, że nie dysponowała adresem matki Agnieszki Pysz, więc nie mogła jej zawiadomić o śmierci córki (matka dowiedziała się o tym, kiedy przyszła na widzenie). Już wiadomo, że to nieprawda – dane matki Agnieszki Pysz są w czyli wewnętrznym systemie informatyczny o osadzonych. Wszystkie te ustalenia wskazywały na to, że sprawa jest bardzo poważna – nie jest wykluczone, że mechanizmy systemowe, które ujawniła sprawa Dzieciak przeciw Polsce, nadal działają. 20 lipca – w Sejmie, w czasie debaty o sądownictwie, przy pełnej sali sejmowej - RPO Adam Bodnar mówi o sprawie Agnieszki Pysz, choć bez szczegółów (to jeden z przykładów, jakie podaje na to, że obywatelom potrzebne są sądy niezawisłe od władzy wykonawczej). Prokuratura i Służba Więzienna wiedzą już, o kim mowa. Prokuratura podjęła już sprawę nieumyślnego spowodowania śmierci Agnieszki Pysz (czyn z art. 155 Trzy tygodnie później Służba Więzienna konkluduje swoje działania i także zawiadamia prokuraturę. 11 września RPO wysyła do Dyrekcji Generalnej SW (i upublicznia) wystąpienie, w którym pokazuje że sposób zawiadamiania o zdarzeniach nadzwyczajnych w jednostkach penitencjarnych nie spełnia swej roli. Opisuje też inne nieprawidłowości, powołując się przy tym na sprawę p. Agnieszki Pysz. Podaje też przykłady innych spraw, którymi się zajmuje (patrz załącznik pod tekstem). REKLAMA fot. REKLAMA Ostrołęka: Reporterzy naszej redakcji zwiedzili areszt śledczy przy ulicy Traugutta. Po budynku oprowadzał ich mjr Włodzimierz Nowak, kierownik penitencjarny placówki. Pijani kierowcy, pedofile, zabójcy...O godzinie 9 wchodzimy do budynku. Niezbędna jest identyfikacja osobowa oraz pozostawienie telefonów komórkowych. W asyście Nowaka zwiedzamy mury aresztu. W pomieszczeniu, gdzie odbywają się widzenia, przykuwa uwagę stolik, na którym leżą zabawki. Placówka składa się z aresztu właściwego, który mieści się przy ulicy Traugutta oraz z oddziału zewnętrznego w Przytułach Starych, oddalonego od miasta o 12 km. W areszcie zatrudnionych jest ponad 200 pracowników i funkcjonariuszy. Pojemność aresztu to 134 miejsc przeznaczonych dla osób skazanych i tymczasowo aresztowanych, pozostających do czynności procesowych, jakie toczą się przed sądami. Obecnie liczba osadzonych to prawie sto dwadzieścia czynów, za które więźniowie odbywają kary, obejmuje między innymi jazdę pod wpływem alkoholu, włamania, powodowane wypadki drogowe, a także gwałty, pedofilię i zabójstwa. Ze względu na brak odpowiednich warunków, w areszcie nie przebywają osadzeni niebezpieczni. Na początek cela przejściowaNa początku oglądamy celę przejściową, gdzie skazany przechodzi proces przysposobienia przed kontaktem z innymi więźniami. Aresztowany nie trafia bezpośrednio do celi mieszkalnej. Musi przejść szereg czynności sprawdzających, między innymi stan zdrowia. Należy również przeprowadzić szczegółowy wywiad pomocny w kategoryzacji osadzonego. - Art. 79 b par. 1 mówi o tym, że skazanego przyjętego do zakładu karnego umieszcza się w celi przejściowej celem poddania go zabiegom sanitarnym i niezbędnym badaniom lekarskim. Tudzież zapoznanie go z podstawowymi aktami prawnymi dotyczącymi pobytu w zakładzie - głównie porządkiem wewnętrznym, czyli zarządzeniem dyrektora. Skazany w celi przejściowej może być umieszczony na ten czas nie dłużej niż 14 dni - tłumaczy mjr Włodzimierz Nowak. Po pobycie w celi przejściowej i wykonaniu niezbędnych badań podejmowana jest decyzja o przemieszczeniu osadzonego do celi ogólnej. Bierze się pod uwagę wiek, uprzednie obywanie kary i pozbawienie wolności, karalność, palenie lub nie papierosów, stopień demoralizacji, charakter popełnionego przestępstwa i szereg innych czynników mających wpływ na sposób rozmieszczenia w oddziale mieszkalnym. Osoby uprzednio odbywające karę są umieszczane odrębnie od osób dotychczas niekaralnych, a osoby młodociane nie dzielą celi z dorosłymi. Skazani są rozmieszczani odrębnie od aresztowanych tymczasowo. Cele są wieloosobowe - od 4 do 12 Wszystkie te czynności mają na celu zmniejszenie możliwości negatywnych oddziaływań ze strony współosadzonych i przeciwdziałanie demoralizacji tych osób, jak również ochronę przed negatywnymi skutkami uczestnictwa w popkulturze przestępczej - mówi Nowak. Od apelu do apeluPorządek wewnętrzny rozpoczyna się od pobudki o godzinie Kolejno następuje: przygotowanie do apelu, apel poranny, przygotowanie do śniadania, śniadanie, praca. W południe osadzeni przygotowują się do obiadu. Po posiłku wracają do pracy. Czas na zajęcia własne w celi lub świetlicy albo spacer jest między 16 a Kolacja wydawana jest do godziny 18. Po apelu wieczornym osadzeni wykonują zajęcia porządkowo-higieniczne oraz zajęcia własne. Cisza nocna zaczyna się o godz. 22, a kończy o - Dzień w areszcie śledczym jest regulowany przez zarządzenie dyrektora. W każdej jednostce w kraju dyrektor wydaje zarządzenie dotyczące głównie porządku dnia, czyli określa w nim godzinę pobudki, godzinę spożywania posiłków, czas przeznaczony na spacer, czas przeznaczony na zajęcia kulturalno-oświatowe, czas przeznaczony na widzenia - opowiada kierownik. Podczas pory obiadowej mamy okazję towarzyszyć funkcjonariuszom i więźniom w rozdawaniu posiłków. Po krzyku funkcjonariusza - obiad! - kolejno otwierają się cele, a osadzeni odbierają przydzielone tym czasie rozmawiamy też z jednym ze skazanych. W rozmowie dowiadujemy się, że jest to jego kolejna odsiadka. Resocjalizacja czyli biblioteka, radiowęzeł i gra na instrumentachPracownicy zakładu karnego nie chcą, aby czas odbywania wyroków był dla skazanych czasem straconym. Dlatego w placówce prowadzona jest szeroko rozumiana resocjalizacja. Program ,,Art’’ jest to trening zastępowania agresji. Pod okiem psychologa odgrywane są scenki np. proszenie o pomoc i rozwiązywanie konfliktów. Celem takich spotkań jest pozyskiwanie umiejętności pozytywnych, pozbawionych gniewu i agresji. Osoby uzależnione również otrzymują pomocną dłoń. Mogą uczestniczyć w meetingach dla anonimowych alkoholików. Realizowane są także programy dotyczące tematu przemocy w rodzinie. Natomiast w oddziale zewnętrznym, w Przytułach Starych, osadzeni uczą się gry na instrumentach. Dalszymi pomieszczenia, które zwiedzamy, to kaplica, biblioteka i siedziba więziennego radia. W każdym zakładzie karnym, czy areszcie śledczym, funkcjonuje bowiem lokalny radiowęzeł. Prowadzony jest przez skazanego pod nadzorem wychowawcy do spraw kulturalno-oświatowych. W placówce odbywają się również spotkania ze sportowcami i koncerty, w których udział bierze część osadzonych. Dźwięk i obraz emitowane są do wszystkich cel mieszkalnych w związku z czym każdy więzień może brać pośrednio udział w tego typu wydarzeniach. Widzenia miękkie tylko w PrzytułachW każdy piątek i niedzielę przewiduje się widzenia dla skazanych. Ich czas to 60 minut (osadzony może otrzymać nagrodę, między innymi za dobre sprawowanie, wydłużającą spotkanie nawet o 50 minut) W widzeniu mogą uczestniczyć dwie osoby dorosłe i dzieci (liczba nieograniczona) do lat 15. Ważne jest to, aby dziecko było pod opieką osoby dorosłej. W przypadku widzenia z osobą tymczasowo aresztowaną, należy przedstawić jednorazowo zarządzenie na udzielenie widzenia. Zarządzeń udzielają sądy lub prokuratura. Organ dysponujący określa również sposób udzielania areszcie śledczym w Ostrołęce realizowane są między innymi widzenia bez dozoru funkcjonariusza, umożliwiające bezpośredni kontakt z osobą odwiedzaną oraz uniemożliwiające taki kontakt (rozmowa przez słuchawkę). W placówce nie ma widzeń miękkich (w oddzielnym pomieszczeniu, bez dozoru funkcjonariusza). Natomiast w Przytułach Starych realizowane są wszelkie formy widzeń (łącznie z formą miękką). Redakcja portalu dzięk Data aktualizacji: 27 września 2021 Witrektomia oka to operacja likwidująca problemy medyczne siatkówki. Dzięki temu zabiegowi przywracane jest prawidłowe położenie siatkówki i właściwe widzenie. Bardzo często lekarze nazywają ten zabieg „operacją ostatniej szansy”. Na czym polega i jak przebiega okres rekonwalescencji? Wiele osób dotykają poważne choroby oczu. Niektóre z nich są tak groźne, że mogą doprowadzić nawet do utraty wzroku. Zadaniem witrektomii jest przede wszystkim przywrócenie prawidłowego funkcjonowania siatkówce. To bardzo ważna część oka, która umożliwia widzenie i jest dość mocno wrażliwa na światło. Choroby siatkówki to jedna z ważniejszych części okulistyki. Szybka diagnoza i skuteczne leczenie to gwarancja właściwego zapobiegania uszkodzeniom siatkówki czy nawet ślepocie. Temu celowi służy właśnie zabieg witrektomii. Co to jest witrektomia? Witrektomia oka to rodzaj mikrochirurgicznego zabiegu, który leczy schorzenia siatkówki i ciała szklistego. Ta operacja ma na celu: stabilizację prawidłowego funkcjonowania siatkówki, poprawę prawidłowego funkcjonowania siatkówki, przywrócenie prawidłowego funkcjonowania siatkówki. Witrektomia jest przeprowadzana w tylnej części oka i polega na usunięciu patologicznych zmian oraz naprawy struktur siatkówki. Siatkówka jest tym elementem oka, który odbiera bodźce wzrokowe. Każde zaburzenie tego procesu skutkuje natychmiastowym pogorszeniem widzenia. Niekiedy negatywne zmiany chorobowe w obrębie siatkówki skutkują nawet utratą wzroku. Witrektomia to bardzo często dla pacjenta jedyna szansa na uratowanie możliwości widzenia. Wskazania do witrektomii oka W jakich sytuacjach powinna być bezwzględnie przeprowadzona witrektomia? Oto wskazania do tego zabiegu: odwarstwienie siatkówki, niedrożność naczyń siatkówki, otwory w siatkówce, także w jej plamce, krwotoki pod siatkówką, wylew krwi do wnętrza oka (jako następstwo innych chorób ogólnoustrojowych), błony na siatkówce i pod siatkówką, urazy gałki ocznej, retinopatia cukrzycowa, powikłania po wcześniejszych zabiegach w obrębie gałki ocznej, stany pourazowe oka, obecność ciała obcego w oku, jaskra neowaskularna. Bardzo często witrektomia jest alternatywną metodą leczenia dla niektórych schorzeń. Jest wtedy znacznie tańsza, ale przede wszystkim szybciej wywołuje pozytywne rezultaty. Chodzi tutaj przede wszystkim o leczenie cukrzycowego obrzęku plamki, obrzęku plamki w przebiegu zakrzepu czy innych problemów z centralną siatkówką. Pewne choroby oka należy leczyć bardzo szybko, zaraz po ich wystąpieniu. Tak jest także z odwarstwieniem siatkówki. W tym przypadku czas ma naprawdę ogromne znaczenie. Niektóre choroby można na przykład operować w ciągu kilku miesięcy (jak na przykład błonę nasiatkówkową). Wszystko zależy od stanu oka i ostrości widzenia. Szczegółową diagnozę przeprowadza lekarz okulista, który decyduje o konieczności przeprowadzenia operacji witrektomii. Zabieg witrektomii oka Na czym polega operacja witrektomii oka? Każde operowane oko wymaga zupełnie innego sposobu leczenia. Jedyną wspólną cechą jest usunięcie ciała szklistego, które wypełnia każde oko w środku. To umożliwia bowiem dostęp do wszystkich wewnętrznych części oka, czyli do siatkówki i naczyniówki. Czy witrektomia boli?Operacja jest przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym, które polega na pozagałkowym wstrzyknięciu środka znieczulającego. Podczas zabiegu chirurg: wykonuje 3 tak zwane linijne wejścia w ścianie gałki ocznej, średnio o długości od 0,5 mm do 1,0 mm, przez te nacięcia wprowadza do oka specjalistyczne narzędzia chirurgiczne, jako pierwsze usuwa ciało szkliste, następnie przystępuje do właściwego zabiegu, w zależności od schorzenia (na przykład zamknięcie otworu w plamce, usunięcie błony nasiatkówkowej, przyłożenie odwarstwionej siatkówki), Po tak wykonanym zabiegu, chirurg w zależności od wskazań medycznych wypełnia gałkę oczną: przefiltrowanym powietrzem, olejem silikonowym, jałowym płynem, gazem rozprężającym. Powyższe działania mają na celu wypełnienie wolnego miejsca po usunięciu ciała szklistego i utrzymaniu właściwego ciśnienia w oku. W niektórych poważniejszych przypadkach zachodzi niekiedy potrzeba usunięcia soczewki i wszczepienia sztucznej. Bardziej skomplikowane zabiegi wymagają powtórzenia, aby uzyskać jak najlepszy efekt medyczny. Powikłania witrektomii Witrektomia, jak większość zabiegów chirurgicznych, obarczona jest pewnym ryzykiem powikłań. Można je podzielić na 2 kategorie. Powikłania mniejszej wagi to: wylew krwi do spojówki, kłucie, łzawienie, szczypanie oka, wyższe ciśnienie w oku. Tego rodzaju skutki uboczne zabiegu chirurgicznego witrektomii pojawiają się dość często, a ich przyczyną jest już sam fakt przeprowadzenia operacji. Nie są one niebezpieczne z punktu medycznego i ustępują już po kilku dniach. Przy wyższym ciśnieniu w oku wystarczy podanie dodatkowych kropli do oka. Powikłania ciężkie to: zaćma wtórna, odwarstwienie siatkówki, krwotoki do oka. Te powikłania nie zdarzają się zbyt często. Lekarze podkreślają, iż witrektomia oka to raczej bezpieczny zabieg. Należy pamiętać, że wcześniejsze zoperowanie oka daje większe szanse na pozytywny wynik operacji. Tym samym ryzyko powikłań jest zdecydowanie mniejsze. Zmiany degeneracyjne w oku zawsze prowadzą do obrzęków czy zniekształceń siatkówki. Im mniejsze zmiany, tym efekt zabiegu zdecydowanie lepszy. Odwarstwienie siatkówki poddane witrektomii w okresie pierwszych kilku dni to raczej pewne odzyskanie 100 proc. widzenia po jej zoperowaniu. I tym samym następuje prawie całkowita minimalizacja powikłań pooperacyjnych. Witrektomia – rekonwalescencja Podstawową zasadą postępowania po operacji witrektomii oka jest całkowite stosowanie się do zaleceń lekarza. Ma to ogromne znaczenie, gdyż oko jest delikatnym narządem i łatwo poddaje się infekcjom. Niewłaściwe postępowanie może zniszczyć pozytywne efekty operacji. Jakie są zalecenia po witrektomii? Bezwzględnie należy przestrzegać kilku określonych zasad: zgodnie z zaleceniami lekarza stosować przez 2 tygodnie krople z antybiotykiem lub krople steroidowe, trzymać głowę w pozycji, zalecanejprzez lekarza, zgłaszać się na wszystkie wyznaczone kontrole, ściśle przestrzegać higieny, aby w żaden sposób nie przedostały się do oka bakterie, ograniczać aktywność zawodową, unikać skupisk ludzi przynajmniej przez 2 tygodnie od zabiegu, unikać wysiłku fizycznego w każdej postaci przez pierwsze miesiące po zabiegu, nie podróżować samolotem, gdy gałka oczna jest wypełniona gazem rozprężającym, nie prowadzić samochodu z uwagi na ograniczone widzenie. Po takim zabiegu wymagana jest od pacjenta szczególna dyscyplina. Wobec różnych pacjentów mogą być różne zalecenia. Należy zrezygnować z kąpieli w basenach czy korzystanie z sauny. Bezpośrednio kilka dni po zabiegu oko może boleć. Warto wtedy zażywać środki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Ale tylko lekarz szczegółowo określa zalecenia w stosunku do konkretnego pacjenta. Medycy często podkreślają, iż każde oko wymaga innej rekonwalescencji. Jeżeli po zabiegu witrektomii pojawią się jakiekolwiek objawy zaburzenia widzenia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem specjalistą. Czytaj też: Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!

jak wygląda widzenie w areszcie śledczym